Een goede dag voor Nederland

Vandaag vieren ze hier in Wit Rusland kerst. Wij hebben daar geen tijd voor met de WK. Maar ik ben benieuwd of we er wat van gaan meemaken.

Zoals alle dagen, moesten we vanmorgen weer om tien over acht klaar staan bij de bus. Dit keer was iedereen op tijd, dus konden we op tijd wegrijden.
Bij de damzaal aangekomen, was het even ontbijten en daarna plaatsnemen achter de damborden.

Tijdens het eten kwam Kirsty met het geluksarmbandje van Lieke aanlopen. Gisteren was Lieke deze tijdens het middageten kwijtgeraakt. We hadden het zelf niet meer kunnen vinden, we dachten dat het met het restant van het eten in de vuilnisbak was verdwenen. Maar gelukkig had ze hem weer terug. We waren benieuwd of hij vandaag geluk zou gaan brengen.

Dit keer had Lieke een meisje uit Litouwen als tegenstander. In het begin speelde Lieke goed. Ze bood aanvankelijk goed tegenstand. Maar op een gegeven moment deed Lieke een zet, waardoor haar tegenstander 3 schijven kon slaan. Vanaf dat moment werd het lastig voor Lieke om nog terug te komen en verloor ze de partij.

Na afloop heeft Alex uitgebreid de tijd genomen om met Lieke de partij te bekijken. Bij het analyseren, kon Lieke uit haar hoofd bijna helemaal terug halen, wie wanneer welke zet had gedaan. Bij de zet waarbij ze 3 schijven kwijtraakte, wou Lieke een ruil doen. Maar ze zei dat ze over het hoofd had gezien dat er meer mogelijkheden waren. Alex zei haar dat ze dat waarschijnlijk wel had gezien als ze wat langer zou nadenken voordat ze een zet doet. Samen zijn ze gaan bedenken wat ze morgen gaat doen om langer de tijd te nemen voordat ze gaat zetten. Ze gaat nu op haar handen zitten en voordat ze een zet doet, bekijkt ze eerst goed wat haar tegenstander allemaal kan als reactie op haar zet.

Nadat de bespreking van de partij klaar was, heeft ze nog tegen Alex een partijtje zitten dammen. En voor het eerst tijdens dit WK met resultaat: het werd remise. Jammer genoeg tellen deze punten alleen niet in het klassement. Maar wie weet hoe het morgen gaat met al deze nieuwe tips.

De andere kinderen van onze groep waren nog hard aan het strijden voor de winst. En met resultaat: Tessa, Kisty, Nick, Thijs en Berke hebben gewonnen en Jitse wist uit zijn partij nog een remise te slepen. Lotte had net als Lieke helaas verloren. Het was een goede dag voor het nederlandse team. Bij de jongens pupillen hebben we nu 3 jongens in de top vijf staan.

Morgen wordt het een spannende dag. Iedereen moet twee partijen spelen. Nu maar hopen dat het net zo goed gaat als vandaag.

’s Middags stond voor alle deelnemers en begeleiders weer een excursie op het programma. We waren erg benieuwd wat ze ons dit keer zouden laten zien. We gingen op weg naar een klooster. Hier hebben we een rondleiding over het terrein gehad en we zijn in verschillende kapellen geweest. Erg mooi om te zien. Ook hebben we het gedeelte gezien waar priesters werden opgeleid.

De kinderen zaten zelf na een ochtend dammen nog vol energie. Voor hen was het lastig om rustig te blijven staan en te luisteren. Het werd trouwens allemaal ook in het engels verteld, waardoor ze er toch weinig van begrepen.

Na het klooster gingen we op weg naar een schoolgebouw. Wijzelf dachten een rondleiding door een juf in een school te krijgen. De chauffeur stopte inderdaad voor een groot complex. Wij liepen allemaal meteen het terrein op, zoekend naar een hoofdingang om naar binnen te gaan. Maar bij een zij-ingang stond iemand ons al op te wachten. We kwamen terecht in een museum.

In het museum was vanalles tentoongesteld over de oorlog. De gids had ons bezoek zeer goed voorbereid met als gevolg dat hij een zeer uitgebreid verhaal aan ons kon vertellen. We kwamen in een zaaltje terecht met verschillende “hokjes”. Bij ieder hokje nam de gids ruim de tijd om ons alles te laten zien. We kregen zelfs meer te horen dan waar we belangstelling voor hadden.

Het verhaal kon de kinderen al snel niet meer boeien en ze vertrokken naar een andere ruimte. In deze ruimte hadden ze een kanon en een echte granaat gevonden. Ook lag er een helm en een pet die iedereen om de beurt opzette. Ze vermaakten zich er prima mee. Het was bijzonder om te zien, dat ze overal aan mochten zitten. Zelfs toen de granaat met een dreun omviel, ging de gids onverstoorbaar door met zijn verhaal.

Inmiddels waren er steeds meer mensen afgehaakt bij het verhaal van de gids. en gingen in een halletje zitten wachten tot het was afgelopen. Er bleek nog een derde zaal te zijn. De gids verontschuldigde zich dat deze nu niet voor publiek toegankelijk was. Maar wij wisten nu wel genoeg over de oorlog en vonden het prima om weer naar de bus terug te gaan.

De excursie er voor vandaag zat er op. We werden bij ons hotel afgeleverd. De kinderen waren hun energie natuurlijk nog lang niet kwijt, dus hebben ze zich nog even uitgeleefd in de gangen van het hotel. Het is mooi om te zien hoe ze het met zijn allen gezellig hebben. Of ze nu gewonnen of verloren hebben, maakt niet uit. Ze gaan met elkaar om alsof ze elkaar al jaren kennen.

Na het eten is iedereen lekker naar zijn kamer gegaan om te slapen. Morgen wacht een zware en spannende dag: Er staan twee partijen op het programma.

Opa en oma zullen morgen de ontwikkelingen in het damtoernooi niet volgen. Zij kunnen geen genoeg krijgen van alle bezienswaardigheden van Wit Rusland, zij gaan een dagje op excursie naar Minsk.

En wie weet gaat Lieke hen bij thuiskomst verrassen met haar eerste wedstrijdpunten in haar damcarriere op een WK. We zullen zien!!!